Tarasy i balkony należą do najbardziej awaryjnych elementów budynku. Duże zmiany temperatury, opady, cykliczne zamarzanie i rozmarzanie sprawiają, że nawierzchnia ulega zniszczeniu, pojawiają się przecieki, a nawet kruszenie się konstrukcji.

Jak remontować taras?
Zakres prac remontowych może obejmować jedynie wymianę samej nawierzchni, bądź trzeba będzie również usunąć i ułożyć na nowo warstwy podkładowe i izolacyjne, a niekiedy także naprawić samą konstrukcję tarasową. Prawidłowa konstrukcja tarasu powinna składać się z następujących warstw:
. konstrukcyjnej,
. spadkowej,
. izolacji przeciwwodnej,
. izolacji dociskowej,
. izolacji podpłytowej,
. oraz nawierzchni.

Tarasy nad pomieszczeniami ogrzewanymi mają dodatkowo warstwę termoizolacyjną, ułożoną między izolacją przeciwwodną a płytą dociskową.

Nowa nawierzchnia tarasu
Remont ograniczony do zmiany nawierzchni tarasu wykonujemy wtedy, gdy pozostałe warstwy tarasowe są prawidłowo wykonane i w dobrym stanie. Przy takim remoncie zrywamy stare płytki i po ich usunięciu należy również usunąć skruszałe fragmenty podkładu metodą skuwania lub szlifowania całej powierzchni.
Jeśli po usunięciu zniszczonej warstwy powierzchnia tarasu nie będzie równa musimy nałożyć warstwę wyrównującą mocno związaną ze starym podłożem. Do wyrównania nie można użyć zwykłej zaprawy cementowej, chyba że jej grubość będzie większa niż 4 cm.

Uwaga! Powierzchnia podłoża musi mieć ok. 2% spadek w kierunku krawędzi tarasu.

Przy mniejszych grubościach musimy na starym podłożu utworzyć powłokę szczepną, a do wyrównania użyć zaprawy cementowej z dodatkiem emulsji kontaktowej. Na tak wyrównanym podłożu po ok. 2 tygodniach można przystąpić do układania płytek po uprzednim nałożeniu warstwy wodoszczelnej z płynnej folii i zamocowaniu okapników wzdłuż krawędzi tarasu czy balkonu.
Płytki ceramiczne układamy używając do tego celu wyłącznie elastycznej zaprawy klejowej. Nakładamy ją w taki sposób, aby pod płytkami nie tworzyły się puste przestrzenie, gdzie ewentualnie mogłaby gromadzić się woda.
Szerokość fug zależy od wielkości płytek i powinna stanowić ok. 3% ich wymiaru. Do spoinowania należy również użyć elastycznej zaprawy do fug, a w miejscach, gdzie przebiegają dylatacje, spoiny wypełniamy specjalnym silikonem. Brzegi płytek na krawędzi tarasu należy uszczelnić masą silikonową tworzącą (w przekroju) trójkątne ich zakończenie.